Czy odejście z trudnej sytuacji jest skutkiem ulegnięcia pokusie?
Treść
Jeżeli nie potrafimy sami wybrać, jak jest słuszniej, to trzeba się zgłosić do kogoś po radę w tej konkretnej sprawie…
Czy odejście z trudnej sytuacji jest rzeczywiście skutkiem ulegnięcia pokusie czy też należy odejść, bo tak jest lepiej?
Jeżeli nie potrafimy sami wybrać, jak jest słuszniej, to trzeba się zgłosić do kogoś po radę w tej konkretnej sprawie; bo ilekroć przykazanie Boże nie wchodzi w grę, to powtarzam: nie ma na wszystkie wypadki jednej, żelaznej zasady. Tu musi rozstrzygać rozsądek i sumienie; przecież powiedziano nam, że według naszego sumienia będziemy sądzeni.
A może to Pan Bóg kogoś prowadzi?
O ile mi wiadomo, Józefa sprzedano do Egiptu, chociaż nie chciał, i niewątpliwie Pan Bóg go tam prowadził, więc to się także zdarza; ale dopóki decyzja od nas zależy, dopóki to my mamy ją podjąć – to jakieś kryteria do niej musimy mieć. Wtedy trzeba zajrzeć do własnego sumienia możliwie głęboko, a jeśli i to nie pomoże, bo czasem zdarza się, że człowiek jest tak skołowany, że już nie potrafi, to zawsze mamy w końcu przyjaznych ludzi, którzy nam pomogą jakoś wybrać i zrozumieć.
Czy można poznać prawdę o sobie dzięki krytyce?
Bardzo słusznie. Przede wszystkim trzeba sobie powiedzieć, że ludzie mają prawo nas nie lubić. Nie każdego my lubimy i nie każdy ma obowiązek lubić nas. Bywają tacy ludzie, o których wiemy, że im się bardzo, a bardzo nie podobamy. Ich prawo; a jeżeli przy okazji powiedzą nam coś takiego, co nam się może przydać, to myśmy tylko na tym zyskali. Jest taki wiersz siostry Nulli z Lasek: Dlaczego złoszczę się na ciebie? W niebie mieć będziesz aureolę… Mowa o tym, jak to jest szansa na zgodę w niebie z tymi wszystkimi, z którymi było nam tutaj dosyć trudno o zgodę.
Fragment książki Rozważania o Wcieleniu Syna Bożego
Małgorzata (Anna) Borkowska OSB, ur. w 1939 r., benedyktynka, historyk życia zakonnego, tłumaczka. Studiowała filologię polską i filozofię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, oraz teologię na KUL-u, gdzie w roku 2011 otrzymała tytuł doktora honoris causa. Autorka wielu prac teologicznych i historycznych, felietonistka. Napisała m.in. nagrodzoną (KLIO) w 1997 roku monografię „Życie codzienne polskich klasztorów żeńskich w XVII do końca XVIII wieku”. Wielką popularność zyskała wydając „Oślicę Balaama. Apel do duchownych panów” (2018). Obecnie wygłasza konferencje w ramach Weekendowych Rekolekcji Benedyktyńskich w Opactwie w Żarnowcu na Pomorzu, w którym pełni funkcję przeoryszy.
Żródło: cspb.pl, 29
Autor: mj