Cudowna wymiana

Treść

Jezus powiedział do Nikodema:

«Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił, Syna Człowieczego.

A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.

Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony» (Z rozdz. 3 Ewangelii wg św. Jana)

Dzisiejsze święto jest pamiątką odnalezienia przez matkę cesarza Konstantyna Wielkiego, św. Helenę, relikwii Krzyża w Jerozolimie. Zagadkowo brzmiące słowo „podwyższenie” oznacza tutaj po prostu przeniesienie z ziemi na ołtarz i przeznaczenie do kultu (tym samym słowem określa się również przeniesienie szczątków błogosławionego bądź świętego z grobu na cmentarzu do kościoła celem oddawania mu kultu). Choć mamy tutaj do czynienia z legendą (zdaje się, że Krzyż zaczął być czczony w Jerozolimie dopiero w 2. poł. IV w., a zatem już po śmierci nie tylko Heleny, ale i samego Konstantyna) to jednak dzisiejsze święto wymaga naszej szczególnej uwagi. W jego serce wprowadzi nas fragment prefacji:

Ty [Boże] postanowiłeś dokonać zbawienia rodzaju ludzkiego * na drzewie Krzyża. * Na drzewie rajskim śmierć wzięła początek, * na drzewie Krzyża powstało nowe życie, * a szatan, który na drzewie zwyciężył, * na drzewie również został pokonany, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.

O czym mówi nam tekst z liturgii, o tym samym mówi Jezus w Ewangelii: Bóg daje zbawienie w miejscu słabości ludzkiej, Bóg przychodzi tam, gdzie człowiek jest słaby. Krzyż oznacza, że Boża wola zbawienia jest tak wielka, że nic z nas nie ginie, żadna nasza rana, ale wszystko, dzięki miłości i wierności wobec Boga i Jego Kościoła, może być przemienione w znak chwały. Całe chrześcijaństwo jest zbudowane na tej właśnie myśli, która wypływa z Ofiary Chrystusa. Nie chodzi tutaj o mówienie, że nie ma grzechu, albo że jeśli coś czyni się z „miłością”, to przestaje być to grzeszne. Chodzi tu raczej o dostrzeżenie tego, że Bóg tak bardzo nas kocha, że chce nas zbawić całych, bez odcinania jakichś kawałków naszej osoby jak kuponu. Czy zechcemy zatem i my wstąpić na krzyż, aby zło w nas obumarło a rozkwitła miłość? W krzyżu jest moc, nic dziwnego zatem, że jest czczony przez wszystkich chrześcijan (wypada wspomnieć o starym benedyktyńskim sanktuarium na Świętym Krzyżu w Górach Świętokrzyskich). Także i my dzisiaj ucałujmy Krzyż i wyznajmy wraz z całym Kościołem: Wielbimy Cię, Panie Jezu Chryste, bo przez Krzyż swój odkupiłeś świat.

Dzisiejsze czytania liturgiczne: Lb 21, 4b-9; J 3, 13-17

Szymon Hiżycki OSB | Modlitwa Jezusowa. Bardzo krótkie wprowadzenie

Źródło: ps-po.pl, 14 września 2016

Autor: mj

Tagi: Cudowna wymiana