Bóg pokoju

Treść

Pokój chrześcijański wreszcie nie oznacza wolności od walki i cierpienia. Pokój to siła, która daje nam moc do przetrwania wszelkich przeciwności na chwałę Boga. Cierpiąc pokusy, pracując wytrwale, martwiąc się o przyszłość naszych bliskich, gdzieś w sercu niesiemy nadzieję, że to do naszego Wszechmogącego Ojca należy ostatnie słowo.

XXVII Niedziela Zwykła
Iz 5,1–7; Flp 4,6–9; Mt 21,33–43

Święty Paweł był zafascynowany pokojem Bożym. W wielu miejscach swych listów wraca do tego zagadnienia, widząc w nim znak obecności Boga w sercu człowieka; czasem, jak się zdaje, utożsamia pokój z Jezusem Chrystusem (nazywa Go nawet naszym pokojem [Ef 2,14]).

Jest to ten pokój, o którym mówił Zbawiciel Apostołom podczas Ostatniej Wieczerzy (zob. J 14,27), którego świat nie rozumie ani dać nie może. Nie rozumie – bo wierzący swoim wzrokiem sięga poza świat widzialny, dlatego pragnie wyrzec się grzechu i tego, co pozornie złe nie jest, ale ostatecznie do grzechu prowadzi. Świat trwałego pokoju dać nie może, ponieważ jego zainteresowanie kończy się tu i teraz, na doczesnym trwaniu. Pokój, uczy św. Paweł, jest czymś, co nas strzeże naszego serca przed złymi myślami. Pełen pokoju chrześcijanin nie będzie szukał szczęścia w łamaniu przykazań, gdyż więź z Bogiem i bliźnimi są dla niego ważniejsze niż krótkotrwała przyjemność. Pokój wiąże się z wszystkim, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym.

Pokój chrześcijański wreszcie nie oznacza wolności od walki i cierpienia. Pokój to siła, która daje nam moc do przetrwania wszelkich przeciwności na chwałę Boga. Cierpiąc pokusy, pracując wytrwale, martwiąc się o przyszłość naszych bliskich, gdzieś w sercu niesiemy nadzieję, że to do naszego Wszechmogącego Ojca należy ostatnie słowo. Nie do naszej słabości, nie do tych, którzy napełnieni się pogardą i nienawiścią. Taki pokój, będący niczym owoc wyrosły z drzewa Krzyża, pełen nadziei na ostateczne zwycięstwo dobra i miłości, istotnie przewyższa wszelki umysł.

Fragment książki Słowo jest blisko ciebie. Refleksje wokół czytań liturgicznych

Szymon Hiżycki OSB (ur. w 1980 r.) studiował teologię oraz filologię klasyczną; odbył specjalistyczne studia z zakresu starożytnego monastycyzmu w kolegium św. Anzelma w Rzymie. Jest miłośnikiem literatury klasycznej i Ojców Kościoła. W klasztorze pełnił funkcję opiekuna ministrantów, duszpasterza akademickiego, bibliotekarza i rektora studiów. Do momentu wyboru na urząd opacki był także mistrzem nowicjatu tynieckiego. Wykłada w Kolegium Teologiczno-Filozoficznym oo. Dominikanów. Autor książki na temat ośmiu duchów zła Pomiędzy grzechem a myślą oraz o praktyce modlitwy nieustannej Modlitwa Jezusowa. Bardzo krótkie wprowadzenie.

Żródło: cspb.pl, 3 października 2020

Autor: mj