Batik jawajski i polski

Treść

Tkaniny, meble i stroje zdobione techniką batiku w Polsce w XX wieku, jak również batiki jawajskie, uznawane za jedne z najciekawszych sztuk wizualnych Azji Południowo-Wschodniej, od wczoraj można oglądać w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie.
Batik to pradawna indonezyjska technika ręczna barwnego zdobienia tkanin po uprzednim pokryciu woskiem miejsc nieprzeznaczonych do barwienia. Obecnie w Polsce jest ona nieco zapomniana, tymczasem w okresie międzywojennym batiki cieszyły się ogromną popularnością, a artyści wykorzystujący tę technikę do malowania obrazów odnosili wielkie sukcesy na międzynarodowych wystawach w wielu krajach Europy. O tego rodzaju tkaninach wzmiankowali m.in. Julian Tuwim, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Joseph Conrad, Stefan Żeromski i Jan Kasprowicz. Pomimo tego batiki są stosunkowo mało znanym przykładem wpływu sztuki Orientu na kulturę polską.
Ekspozycja "Woskiem malowane. Batik jawajski i polski", prezentowana w stołecznym Państwowym Muzeum Etnograficznym, jest pierwszą próbą przedstawienia powiązań między sztuką polską a indonezyjską. Ukazanie inspiracji, zarówno estetycznych, jak i technicznych, umożliwia przedstawienie polskich batików w kontekście tkanin jawajskich.
Na wystawie można obejrzeć 240 eksponatów, w tym 80 batików jawajskich (55 ze zbiorów Rudolfa Smenda - kolekcjonera z Kolonii oraz 25 ze zbiorów muzeów polskich), 40 tkanin polskich wykonanych techniką batiku w okresie międzywojennym, jak również batikowane przedmioty z drewna, ceramiki i metalu, w tym unikalny zestaw batikowanych mebli do dworku, na co dzień znajdujący się w zbiorach Muzeum Wsi Kieleckiej. Prezentowane są także tkaniny z okresu powojennego i współczesne. Ekspozycję uzupełniają projekty batikowanych tkanin oraz archiwalne fotografie i podręczniki batiku.
Wystawa będzie prezentowana do 11 czerwca.
EI

żródło: "Nasz Dziennik" 2006-03-14

Autor: mj