Bach według Quasthoffa

Treść

Oto trafia do nas kolejna znakomita płyta w wykonaniu świetnych niemieckich artystów: barytona Thomasa Quasthoffa i sopranistki Dorothey Röschmann, którzy wykonują trzy "Kantaty" Bacha. Udało im się nadać czarującą ponadczasowość słowom, do których muzykę napisał Bach, przekładając na muzyczne obrazy takie alegorie, jak obraz kamienia, "który nosi i podtrzymuje Syjon", który Bóg "położył na drodze wiary". Kantata dialogowa, która w pewien sposób podobna jest do "opery" - wymaga prawdziwych partnerów. Thomas Quasthoff i Dorothea Röschmann dokładnie i intuicyjnie dostrzegają wzajemnie swoje mentalne wibracje, jak również wibracje emanujące od instrumentów i oczywiście reagują na nie z wrażliwością. Te trzy dzieła mówią o "rzeczach ostatecznych" - o śmierci; ale to znaczy "umrzeć z największą radością", i płomiennym "chciałbym umrzeć", jak mówi tekst Kantaty BWV 57 "Selig ist der Mann". Dążenie do śmierci, które dzisiaj jest nam tak obce, znajduje swoje wytłumaczenie w sensie "mistycznej jedności", więzi duchowej, w formie rozmowy między Chrystusem jako Oblubieńcem i pobożną duszą jako oblubienicą. Wystarczy zacytować jeden przykład - w duecie finałowym Kantaty BWV 49, "Ich geh und suche mit Verlagen", Quasthoff śpiewa: "Dich hab. Ich je und je geliebt" ("Zawsze Cię miłowałem, zawsze"), i kiedy Röschman zręcznie wplata werset chóralny: "Wie bin ich doch herzlich Froh" ("Jaka jestem szczęśliwa"), do budowy muzycznej dzieła, której rezultatem jest napięcie między duchowością a rzeczywistością, to przemawiają językiem uniwersalnym. Quasthoff i Röschmann w każdej kantacie indywidualizują nie tylko klimat poszczególnych arii czy recytatywów, lecz także poszczególnych zwrotek czy nawet fraz. Różnicują mistrzowsko dynamikę oraz barwę głosów, brzmią przez to bogato, soczyście i bardzo pięknie, szczególnie w długich liniach melodycznych i w górnych dźwiękach. Fantastycznie zbudowane przez Bacha partie dialogowane pozwalają w pełni cieszyć się pięknem muzyki i bogactwem słowa. Quasthoffa i Röschmann cechuje fenomenalna wręcz umiejętność kształtowania barwy głosu we wszystkich rejestrach, stosowanie szerokiej gamy odcieni dynamicznych. Ich głosy wprost hipnotyzują miękkością i ciepłem oraz siłą emocjonalnego oddziaływania na słuchacza. Wiele w tym zasługi orkiestry Berliner Barock Solisten i Rainera Kussmaulowa, którzy nadają całości niezwykłych barw i zręcznie operują muzycznymi nastrojami kantat Bacha. Ten album to przykład drobiazgowej analizy tekstu i ponadprzeciętnej muzykalności Quasthoffa i Röschmann! Album doskonały. ks. Arkadiusz Jędrasik Jan Sebastian Bach Bach, Kantaty dialogowane Selig ist der Mann, der die Anfechtung erduldet, BWV 57; Ich geh und suche mit Verlangen, BWV 49; Tritt auf die Glaubensbahn, BWV 152; Thomas Quasthoff, bas-baryton (Jezus), Dorothea Röschmann, sopran (Dusza) Members of the RIAS Kammerchor; Berliner Barock Solisten Rainer Kussmaul, skrzypce i kier. art. Deutsche Grammophon 477 6591 "Nasz Dziennik" 2008-03-03

Autor: wa