Apoftegmaty Ojców Pustyni. Święty Bazyli Wielki
Treść
Opowiadał pewien starzec, że święty Bazyli odwiedził jakiś klasztor i po wygłoszeniu stosownej nauki zapytał opata: „Czy masz tu brata posłusznego?” On odpowiedział: „Wszyscy są twymi sługami i pragną zbawienia, panie”.
Opowiadał pewien starzec, że święty Bazyli odwiedził jakiś klasztor i po wygłoszeniu stosownej nauki zapytał opata: „Czy masz tu brata posłusznego?” On odpowiedział: „Wszyscy są twymi sługami i pragną zbawienia, panie”. A święty pytał znowu: „Czy masz kogoś naprawdę posłusznego?” Opat więc przyprowadził mu pewnego brata. Święty Bazyli kazał mu usługiwać przy stole, toteż po jedzeniu brat podał mu wody do umycia rąk. I powiedział mu święty Bazyli: „Chodź, a ja tobie także podam wodę”. A on zgodził się, że mu biskup podał wody. Więc mu rzekł: „Kiedy wejdę do kościoła, przyjdź, a wyświęcę cię na diakona”. Tak się stało, a potem zrobił go kapłanem i zabrał go do swojej siedziby biskupiej z powodu jego posłuszeństwa.
Słuchasz fragmentu publikacji Apoftegmaty Ojców Pustyni, tom 1 / Czyta: Franciszek Wytych OSB / Słuchaj podcastów
Termin „apoftegmaty” odnosi się do zbiorów anegdot, sentencji, jak mówili Grecy – logoi, „słów” Ojców Pustyni. Nie jest łatwo zdefiniować czym są apoftegmaty, gdyż wielka jest ich różnorodność, choć nie mamy wątpliwości, że stanowią jeden rodzaj literacki. Odpowiedź Ojca (apoftegmat w zasadzie jest ze swej natury odpowiedzią na konkretne pytanie) może ograniczać się do kilku sylab, może na nią się składać sentencja, lub opowiadanie o jakimś wydarzeniu rozrastające się do opowieści, jak mówiono niegdyś, „budujących”.
Były one przeznaczone przede wszystkim dla osób niemających doświadczenia w życiu ascetycznym lub dopiero debiutujących na pustyni; miały im przekazać zbiorową mądrość środowisk monastycznych, służyć radą, umocnić w momentach zwątpienia. Stały się tekstami normatywnymi obok Biblii, gdyż mnisi egipscy bardzo rzadko posługiwali się regułami. W apoftegmatach umieszczano sugestie na temat godnego mnicha zachowania w kwestii pożywienia, snu, monastycznej etykiety. Apoftegmaty pozwalały zachować w pamięci postacie sławne, ważne, godne podziwu, które powinny służyć za modele… / Prof. Ewa Wipszycka, fragment publikacji Drugi dar Nilu, czyli o mnichach i klasztorach w późnoantycznym Egipcie
Żródło: cspb.pl,
Autor: mj