ADHD jest uleczalne

Treść

Zespół Nadpobudliwości Psychoruchowej (ADHD) jest najczęściej występującym zaburzeniem psychicznym okresu dzieciństwa. Choroba ta objawia się m.in. zaburzeniami koncentracji, nadmierną impulsywnością i nadruchliwością. Wczoraj w Warszawie specjaliści ostrzegali przed niską wiedzą na temat tej choroby. Nieleczone lub zaniedbane ADHD prowadzi do dodatkowych powikłań, jakimi są niska samoocena, depresja czy kłopoty szkolne.
ADHD jest zaburzeniem psychicznym okresu dzieciństwa, które prowadzi do istotnego upośledzenia funkcjonowania oraz zwiększa ryzyko wystąpienia innych zaburzeń psychicznych. - Aby orzec chorobę, wszystkie objawy muszą być stałe i bardziej nasilone niż u rówieśników oraz powodować kłopoty w życiu dziecka - tłumaczył dr n. med. Artur Kołakowski z Kliniki Psychiatrii Wieku Rozwojowego Akademii Medycznej w Warszawie. Bardzo ważne jest odróżnienie trudnego zachowania dziecka od objawów choroby, aby nie karać dziecka za objawy. - Objawy są czymś, na co nie mamy wpływu - mówił dr Kołakowski.
Przyczyny ADHD nie są do końca znane. Uważa się, że największe znaczenie w rozwoju tej choroby mają czynniki genetyczne. Specjaliści mówią też o wielu czynnikach środowiskowych, które mogą nasilać objawy. Jest to np. narażenie poczętego dziecka na dym papierosowy. Zwykle objawy są wyraźne widoczne już pomiędzy 5. a 7. rokiem życia dziecka. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej występuje na całym świecie i we wszystkich kulturach. W Polsce nie sporządzono do tej pory ogólnej statystyki, jednak szacuje się, że rozpowszechnienie zespołu nadpobudliwości jest podobne jak w innych krajach Europy, czyli dotyczy ok. 3-5 proc. dzieci.
Jak twierdzi dr Kołakowski, z ADHD się wyrasta. - Można powiedzieć, że tylko 3 proc. dorosłych w ogóle nie wyrośnie z ADHD. Najszybciej wyrasta się z nadruchliwości, następnie z impulsywności, a najpóźniej z zaburzeń uwagi i planowania - mówił. Jednak chorobę tę trzeba leczyć, gdyż nieleczone lub zaniedbane ADHD prowadzi do odległych konsekwencji społecznych i ekonomicznych. Ludzie cierpiący na ADHD nie radzą sobie w dorosłym życiu, często popadają w konflikt z prawem, są bardziej podatni na uzależnienie czy uzyskują gorsze wykształcenie. Aby zapobiec takim skutkom, należy podejmować odpowiednie środki zapobiegawcze już w okresie dzieciństwa. ADHD powinno leczyć się kompleksowo przy wykorzystaniu psychoterapii, oddziaływania psychospołecznego i farmakoterapii. - Leczenie farmakologiczne stosuje się wtedy, gdy tamte pozostałe metody nie zadziałają lub gdy mamy do czynienia z ADHD z niebezpiecznymi powikłaniami - zaznaczył dr Kołakowski. Terapia jest trudna i trwa zazwyczaj wiele lat. Angażuje rodzinę, lekarza oraz szkołę dziecka, jednak daje szansę na normalne życie.
Agnieszka Niewęgłowska

"Nasz Dziennik" 2005-08-09

Autor: ab