Przejdź do treści
Przejdź do stopki

80. rocznica urodzin Marii Fołtyn

Treść

"Bez przesady stwierdzić można, że nie tylko żaden z najwybitniejszych
artystów polskich, ale i wszyscy razem nie zdołali uczynić tyle dla ugruntowania sławy twórcy polskiej opery narodowej poza granicami jego ojczyzny, co Maria Fołtyn" - słowa te wypowiedziane niegdyś przez prof. Kazimierza Wiłkomirskiego przy okazji jubileuszu artystki trafnie określają zasługi Marii Fołtyn w sferze upowszechniania twórczości Moniuszki.
Ilość krajowych inscenizacji dzieł Moniuszki również przedstawia się imponująco. Znamienne, że śpiewaczka i reżyser w jednej osobie oddzielne miejsce w swej książkowej biografii ("Żyłam sztuką, żyłam miłością") zarezerwowała na "Moniuszkowski kalendarz życia" (występy w "Halce", krajowe i zagraniczne realizacje oper).
Jak odnotowała we wspomnianej biografii artystka, w "Halce" dane jej było wystąpić przeszło 250 razy - na wszystkich scenach krajowych, a także za granicą: w Moskwie, Berlinie, Helsinkach, Budapeszcie, Pradze, Kijowie, Saarbricken, Nowym Jorku, Chicago, Hartfordzie i po raz ostatni - 29 października 1971 r. w Hawanie. "Właśnie tego dnia kończyłam karierę śpiewaczki, równocześnie stając się 'patentowym' reżyserem" - czytamy. "Dzięki artystom kubańskim, ich spontaniczności, premiera odbiła się głośnym echem w Ameryce Łacińskiej, a później także w Europie. To był początek wielu artystycznych podróży, sukcesów, trudów popularyzacji Moniuszki na scenach świata. Był to mój program na życie...".
Na zagraniczne realizacje M. Fołtyn złożyły się m.in. "Halka" w Hawanie, Mexico-City, Ankarze, Nowosybirsku, Kurytybie (Brazylia), Osace; "Straszny dwór" w Tokio i Bukareszcie.
W 1992 r. M. Fołtyn powołała w Warszawie Międzynarodowy Konkurs im. S. Moniuszki dla Młodych Wokalistów. W latach 1978-1998 pełniła rolę dyrektora Festiwali Moniuszkowskich w Kudowie Zdroju.
W historii wokalistyki zapisała się jako świetna wykonawczyni partii sopranowych. Była solistką oper w Warszawie, Lipsku, Lubece, Łodzi, Hamburgu. Obdarzona głosem o pięknym, soczystym brzmieniu, imponowała niezwykłym talentem i temperamentem scenicznym.
Urodziła się w Radomiu 28 stycznia 1924 r. Była uczennicą Adama Didura i Ady Sari. Zadebiutowała w "Halce" wystawionej na inaugurację Opery Bałtyckiej w 1949 r. Gdański debiut poprzedził jednak występ 31 stycznia tego samego roku, gdy M. Fołtyn z sukcesem zastąpiła chorą śpiewaczkę Opery Śląskiej. Po debiucie w "Halce" dla artystki otworzyła się scena Państwowej Opery Warszawskiej. Jak sama przyznaje, twórczość Moniuszki wywarła wpływ na jej drogę artystyczną, a partia Halki stała się motywem przewodnim tej drogi.
Elżbieta Skrzypek
Nasz Dziennik 28.01.2004

Autor: DW