60 lat w koronie

Treść

Brytyjczycy rozpoczęli wczoraj obchody 60. rocznicy odziedziczenia tronu przez królową Elżbietę II.

Kulminacja uroczystości przewidzianych w celu uczczenia diamentowego jubileuszu przypadnie na początek czerwca. 85-letnia monarchini, która obecnie przebywa na zimowych wakacjach w prywatnej posiadłości Sandringham we wschodniej Anglii, obchody 60. rocznicy odziedziczenia tronu po swoim zmarłym 6 lutego 1952 roku ojcu Jerzym VI rozpoczęła już niedzielę od udziału w nabożeństwie w miejscowym kościele, po którym odwiedziła szkołę, gdzie dzieci przygotowały na jej cześć specjalne przedstawienie. Królowa otrzymała kwiaty. Wczoraj, pomimo dojmującego zimna - jak informuje telewizja BBC - królową przyszły powitać do jej posiadłości tłumy Brytyjczyków chcących upamiętnić niecodzienny jubileusz.
Świętowanie sześciu dekad panowania Elżbiety II przebiegać będzie pod egidą cyklu imprez regionalnych, krajowych i międzynarodowych, które zakończą się na początku czerwca (z tej okazji postanowiono wydłużyć Brytyjczykom długi weekend do czterech dni). Wraz z Wielką Brytanią jubileusz świętować będzie także 15 innych państw, w których panuje Elżbieta II (od Kanady po Nową Zelandię). Na tę okazję wydany został także m.in. specjalny zestaw sześciu znaczków pierwszej klasy, na których znajduje się portret monarchini, oraz okolicznościowe monety i banknoty.
Elżbieta II objęła tron 6 lutego 1952 roku. 2 czerwca roku następnego została koronowana w opactwie westminsterskim. Jest drugim najdłużej w historii panującym monarchą. Ustępuje tylko swojej praprababce Wiktorii (z rodu Welfów), która rządziła Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii przez 63 lata (od 1837 do 1901 roku). Od czasu zasiadania Elżbiety II na tronie rządy w Wielkiej Brytanii sprawowało 12 premierów - począwszy od Winstona Churchilla, a skończywszy na obecnym Davidzie Cameronie.
W brytyjskim systemie monarchii konstytucyjnej głowa państwa nie sprawuje realnej władzy, choć ma sposoby wywierania wpływu. Jest tytularnym zwierzchnikiem państwowego Kościoła anglikańskiego, każdorazowo otwiera sesje parlamentu, powierza utworzenie rządu liderowi zwycięskiej partii w wyborach, przyjmuje dymisję premiera, jest głową Wspólnoty Narodów (Commonwealth), patronuje wielu organizacjom charytatywnym i przyznaje odznaczenia. Ważną rolę w jej życiu odgrywają też zagraniczne podróże, w których występuje w roli superambasadora.

Marta Ziarnik, PAP

Nasz Dziennik Wtorek, 7 lutego 2012, Nr 31 (4266)

Autor: au